Het spiegelmeisje
Hoi het
verhaal dat jullie nu gaan horen is…bijzonder.
Ja, zo kan
je het noemen. Het gaat over Sofie. Een meisje
dat verhuist
naar een nieuwe buurt.
Geniet van het verhaal
Ik vond het
super stom dat ik moest verhuizen.
Al mijn vrienden,
school en thuis achterlaten omdat mijn
vader werd
ontslagen van zijn werk.
Mijn
broertje Toby was heel erg blij met het nieuwe huis.
Hij zei: “Ooo,
wat een cool huis. De tuin is reusachtig!”
We gingen
naar binnen en het was donker.
Mijn
broertje deed de lichten aan en de eetkamer was
erg proper.
Toby ging
rennend de trap op om de grootste kamer te
veroveren.
Jammer genoeg voor hem, had ik hem al bezet.
Hij werd
heel snel boos en rende weg.
Toen pakte
ik alles uit en viel op het bed.
Een paar uur
later vroeg mama of ik Toby had gezien.
Ik antwoordde
met: “Nee.”
Toen zei
mama: “Ga hem eens zoeken.”
Met een
diepe zucht ging ik naar beneden.
En toen zag
ik een deur, die me niet eerder was opgevallen.
Ik pakte de
deurklink vast en deed de deur open.
Het was
donker en ik zag een trap naar beneden.
Ik drukte op
de lichtknop maar het werkte niet.
Nieuwsgierig
en met een beetje angst ging ik
naar
beneden.
Met een
beetje moeite zag ik een zaklamp op de grond.
Toen zei ik:
”Dat is toevallig.”
Ik raapte
het van de grond en zette die aan.
Ik zag stapels
dozen en opeens zag ik iets anders.
Het was
bedekt met een doek.
Toen trok ik
het doek weg en ik zag een spiegel.
Ik pakte de
spiegel vast en trok die naar de deur.
Toen ik de
trap op liep, voelde ik iets vreemd
zoals een
briesje of zo. Toen struikelde ik en viel
de trap af.
Iedereen hoorde de knal.
Toen kwamen
papa en mama kijken wat er gebeurd was.
Mama zei: ”Alles
ok?” “Ja,” zei ik met een zware stem.
Papa vroeg: ”Woow,
wat is dat? Ik antwoordde: ”Een spiegel.
Ik vond die
in de kelder en vond het mooi”.
“Nou, ik
spreek je niet tegen,” zei mama.
“Zullen we
die in de living zetten?” vroeg mama.
Een paar
uren later hoorde ik een klap: PLATS!
Toen zagen
we mijn broertje in de keuken met een gebroken glas.
Mama zei
streng: ”Wat heb je nu weer gedaan!”
Hij antwoordde:
”Maar ik was het niet. Hij ging vanzelf kapot.”
“NAAR JE
KAMER!!!!” riep mama.
Toby ging
boos naar zijn kamer en deed zijn deur dicht.
Toen had ik
effe een gevoel, een raar gevoel…
En toen viel
mijn klerenkast. PAM! Het scheelde
weinig
of ik was eraan.
En toen
dacht ik: alles valt de hele tijd.
Ik ging naar
de living om effe na te denken.
Toen zag ik
iets in de spiegel. Het was ongewoon.
Ik ging wat
dichter om te kijken en… en… en.
Ik zag een demon
in de spiegel!
Hij
probeerde om te ontsnappen uit die gevangenis.
Met zijn krachten probeerde hij Sofie te pletten.
Sofie
probeerde te ontsnappen, maar de spiegel maakte het
haar
onmogelijk.
Ze ontweek de
dingen die de spiegel naar haar gooide.
Ze ontsnapte
door het raam.
Ik ging weer
naar binnen, ging rennend de trap op
en stormde
Toby’s kamer binnen!
Ik legde
alles uit aan Toby en hij riep: ”Ik zei het jullie toch!”
Toen gingen
we naar de plek waar alles begon de kelder
Toen zag ik
een boek dat mij niet eerder was opgevallen.
Daar instond
info om dat monster te verslaan.
Ik las: Om
de demon te verslaan moet je de volgende woorden
voorlezen:
steeb teh djirveb (drie keer). Ik vond het raar.
Toen moesten
we een plan verzinnen om het beest te verslaan.
Iemand zou
hem moeten afleiden en de andere moest
die woorden
voorlezen.
Met veel
angst gingen we de living in.
We voerden het plan uit en het was erg
moeilijk .
Mijn
broertje geraakte snel uitgeput. Hij kon het niet aan, maar het
lukte het
ons. Toch was het een bende. We moesten alles
opruimen en
gingen daarna slapen.
De volgende
dag voelde ik mij raar, maar alles bleek een droom te
Zijn. We
waren rustig in ons oude huis. We waren nooit
Verhuisd,
die spiegel was er nooit.
Ik voelde
mij goed, deed mijn kleren aan en ging de badkamer
binnen. Toen
zag ik in de spiegel een meisje dat om hulp riep.
Ik kwam
dichter en dat meisje leek heel hard op … m…m…mij.
Julian Aliaga
De drie jonge kinderen , Clochette ( een elfje ), Simer(een
geest) en Past (een lieve
vampierjongen), gaan naar hun grote clubhuis om samen na te denken over een einde
voor het leven van Farna, de slechtste heks van Doderwouder. Ze hebben een
grote, roze diamant om controle te hebben op de vogels. Maandagavond gingen ze
terug naar huis. Clochette is de roze diamant vergeten. Zonder te weten, ging
Farna naar het clubhuis om het diamant te stelen .En ..ze deed het! Niemand had
gezien dat ze de roze diamant heeft
gestolen, ze was onzichtbaar.
De volgende
dag gingen ze terug naar het clubhuis. Opeens herinnerde Clochette zich dat ze
gisteren de roze diamant was vergeten. Ze zei: “Ik hoop dat de diamant nog op
zijn plaats is!”
Dan zei
Simer: “Waarom? Je hebt het toch meegenomen, Clochette? Hé?” Clochette lachte.
Alle anderen keken haar verdacht aan. Past fluisterde tegen Simer:”Ik denk dat
ze het expres heeft gedaan, omdat elfjes graag de mensen kwaad maken.”. Simer
en Past bleven maar fluisteren tegen elkaar terwijl ze stappen naar het
clubhuis. Dat maakte Clochette heel boos, ze ging weg voor een minuutje om op
te luchten. Maar Past heeft haar
gezien.” Kom terug Clochette!” riep Past. Maar hij heeft gelogen zodat ze terug
komt .”Je bent niet verdacht!” riep hij nog een keer. Maar ze kwam toch niet
omdat ze de gedachten van Past kon lezen. Opeens horen ze gegil.”Aaaaaa!”riep
Simer. Toen kwam het mooie elfje tevoorschijn. Alle twee, gingen ze naar de
trap van het clubhuis. Simer zei:” De diamant is gestolen!”.
Dan ziet
Past een brief. Het vampiertje las angstig het briefje, waarop stond:” Ik ben
Koning Herbera, ik wil tegen jullie iets
heel raars en geheimzinnigs vertellen. Gisteren sliep ik goed in mijn mooie bed
en ik hoorde opeens gedonder. Ik stond op, keek naar het raam en zag bliksem.
In de bliksem zag ik Farna de roze diamant dragen. Ik was heel verbaasd en
verdrietig en opende Het Grote Boek Van
Doderwouder. Ik las het volgende:
Als een slechterik de diamant heeft ontvoerd, verdwijnt het koningskasteel en
dan moeten er 7 sleutels gevonden worden. De twee magische handschoenen leiden
naar de weg. Toen ik dat laatste las, zag ik mezelf meer en meer naar het
ondergrondse deel . Ik moest snel iets doen en sprong van het raam. Dus begin
maar met jullie avontuur!
Toen Past
dat las, sprongen ze alle drie van de trap en pakten de twee paarse
handschoenen. Ze zagen van ver roze rook… Ze dachten van: Farna heeft de
diamant gestolen! Opeens gaven de paarse handschoenen licht. Past keek heel verbaasd
naar een mannetje, niet verder dan 3 m
van hen . Past ging rennend naar het mannetje, dat blijkt een mooi meisje te
zijn. Hij keek haar verliefd aan. Ze zei tegen hem: “ Hallo, lieve vriend! Ik
heet Emily Jones, en dit is mijn zus Sophie Jones. Hoe heet jij? “Past kon
niets zeggen gedurende 2 minuten. Dan kon hij eindelijk zeggen: “ Ik heet.. Ik
heet Past.”. En snel gaf hij Emily een zoen omdat hij weg moest met haar. De vier
kinderen gingen langs de lijn die de handschoenen tonen. Ze zagen daar… de
beroemdste, slechtste heks Farna met de roze diamant. Gelukkig kon Emily goed
vechten, ze liep naar de heks en ze sloeg haar neer. Past zijn wangen werden
rood van verliefdheid. Ze liepen snel door tot ze bij een deur kwamen. Emily bewoog
haar amulet links en rechts terwijl ze zei: “Open voor ons de deur, red ons van
deze spreuk.”. De deur opende zich langzaam. Toen hij openging, storten ze zich
erdoor. Sophie heeft een brief gevonden, las de brief en zei: “ Kijk hier, ik
heb een brief gevonden !”. “LEES ZE!”. Riepen Emily en Past en Simer
tegelijkertijd. Sophie las het volgende : ‘ Ik ben lief en streng, maar sterk
en ongezond.’ . Emily riep: “ Ja natuurlijk! Het is zonder twijfel de pratende
boom Kaniar! “ . Opeens veranderde de brief in een gouden sleutel. Clochette
opende de volgende deur. Elke keer als ze een brief zagen en het antwoord
wisten, veranderde de brief in een sleutel. Opeens zei Clochette:” Verdorie! We
vinden maar 6! We moeten er 7 hebben!”. Simer keek op de grond . Hij riep de andere
leden van de groep, en zei: “ Kijk, hier staat : Dit is de gang naar de zevende
sleutel. Welke dommerik wijst de weg zo?” Ze gingen verder en zagen iets
glinsteren. Simer zei : “ De zevende sleutel!” . En opeens was er een groot,
paars, glinsterend licht rondom hen . Toen ze wakker werden, ontdekten ze dat
alles terug in orde was : Farna is dood , de sneeuw is gestopt, het kasteel is
terug, de diamant is teruggevonden... Alles was goed alsof er niets was
gebeurd. Alle vrienden gaan naar het clubhuis en zijn vanaf nu beste vrienden
voor altijd.
